Tanie loty do: Kostaryka

Kostaryka to najszczęśliwszy kraj na świecie – tak wynika z rankingów biorących pod uwagę zarówno poczucie szczęścia mieszkańców, jak i obiektywne wskaźniki takie jak przewidywana długość życia czy poziom równowagi ekologicznej. To właśnie warunki naturalne sprawiają, że Kostaryka uważana jest za jeden z najpiękniejszych i najczystszych regionów świata.

Tego nie można przegapić

Jedna czwarta Kostaryki to tereny chronione i parki narodowe. Zróżnicowanie terenu, flory i fauny sprawiło, że kraj stał się pionierem ekoturystyki. Polega ona na podglądaniu życia zwierząt, trekking w górach i odwiedzanie lokalnych wiosek, połączone z kupowaniem miejscowych wyrobów.

Poznawanie fauny Kostaryki można zacząć już w Zoo Simona Bolivara w San Jose, stolicy i największym mieście. Stanowi ono wygodną bazę wypadową do Parków Narodowych i innych atrakcji przyrodniczych. Jedną z nich są tropikalne lasy, plaże i wypełnione gęstą rafą wybrzeża  znajdujące się w obrębie Parku Narodowego Manuel Antonio. Do Tamarindo jeździ się, żeby podpatrzeć lęgowiska żółwi morskich i uprawiać surfing. Region Monteverde pokryty jest tropikalnym lasem z poukrywanymi wodospadami, farmami motyli. W pobliżu znajduje się także aktywny wulkan Arenal. Nieopodal Ciudad Quesada na poszukiwaczy przygód czekają gorące wulkaniczne źródła i wodospady.

Spośród ośrodków miejskich na Kostaryce na uwagę zasługuje między innymi Cortago – dawna stolica państwa. Wiele budowli przypomina tu o czasach kolonialnych, łącznie z bazyliką, w której murach znajduje się posąg Czarnej Madonny, La Negrita, która potrafi czasem w cudowny sposób uzdrawiać pielgrzymów. Limon to miasteczko portowe, do którego dotarł Krzysztof Kolumb w 1502 roku, Heredia słynie z plantacji kawy, a do Quepos można przyjechać w lutym na Festiwal Morza.

Oczami mieszkańca

Kostaryka to kraj zróżnicowany etnicznie, ale – co wyjątkowe w Ameryce Środkowej – większość stanowi ludność biała. Mieszka tu także ludność pochodzenia afrykańskiego i Metysi. Mieszkańcy Kostaryki nazywają siebie ticos i ticas. Ticos są uprzejmi i pogodni, a o pozytywnym nastawieniu może świadczyć ich ulubione powiedzonko pura vida, które oznacza, że jest świetnie. Ich cechą charakterystyczną jest ogromna duma z własnego kraju. Trzeba pamiętać, że zapytani o to, jak się nam podoba na Kostaryce, mamy do dyspozycji tylko jedną prawidłowa odpowiedź: jest fantastycznie!

Aby poznać nieco lepiej lokalne życie najlepiej jadać tam, gdzie mieszkańcy i wybierać te same co oni środki transportu. Przy okazji sporo na tym zaoszczędzimy. W lokalnych knajpkach zwanych sodas można się najeść za równowartość kilku złotych. Koniecznie spróbuj gallo pinto, czyli indyka smażonego z ryżem i fasolką lub ceviche – owoce morza zamarynowane w soku cytrynowym z przyprawami.

Czy wiesz, że…

* kiedy na Kostaryce świat przychodzi dziecko, nie mówi się, że jego mama urodziła, tylko, że „dała światło”, co po hiszpańsku brzmi ella dio luz

* na Kostaryce ulice zazwyczaj nie mają nazw, a miejsca adresów; dlatego dawanie wskazów, jak gdzieś dojść opiera się na punktach charakterystycznych: kolorach domów, dużych drzewach itp.

* każda stacja radiowa na Kostaryce codziennie o siódmej rano gra hymn narodowy; hymn został oficjalnie przyjęty w 1949 roku, ale jego melodia była znana od 1853 roku

Lotnisko

Kostarykańską stolicę San José obsługują dwa lotniska Juan Santamaria (SJO) i Tobías Bolaños (SYQ). Pozostałe międzynarodowe lotniska w kraju to Port lotniczy Daniel Oduber (LIR) i Port lotniczy Limon (LIO).